کشت موز دشوار و زمان بر است. از کاشت تا صادرات باید توجه کافی شود. میوه موز ظریف و شکننده است. فاسد شدنی است و به سرعت خراب می شود. هدف بدست آوردن بهترین بافت برای کاشت و تولید یک گیاه موز با کیفیت بالا پس از شش ماه در آزمایشگاه است.

عملکرد و برداشت موز

بسته به گونه، رقم، منطقه، سن گیاه، فواصل کاشت، شرایط محیطی و شیوه های کشت کاربردی، عملکرد می تواند بین ۳۰ تا ۱۷۳ تن در هکتار (۱۲ تا ۷۰ تن در هکتار) متغیر باشد. .

شش تا هشت ماه پس از کاشت و ده تا دوازده هفته پس از بسته بندی، موز رسیده برداشت می شود. به یاد داشته باشید که موز میوه‌ای است که دارای اقلیم است و پس از برداشت به رسیدن آن ادامه می‌دهد. به همین دلیل و برای تسهیل صادرات میوه ها در فواصل طولانی، اکثر موزکاران میوه ها را در مرحله سبز قبل از اقلیم، زمانی که هنوز سطح مقطع زاویه ای دارند، برداشت می کنند.

تجهیزات برداشت باید قبل و بعد از هر عملیات کاملاً تمیز شوند. کولیس باید مدام کالیبره و تایید شود. به عنوان بازرس کیفیت موز، ما باید کالیبراسیون انگشت را با استانداردی که کمتر از ۳۵ و بیش از ۴۸ نباشد اندازه گیری کنیم.

اکثر مزارع دشت می توانند از سیستم های کابلی برای انتقال دسته ها به بسته بندی پس از برداشت استفاده کنند. برای کاهش کبودی و جلوگیری از تماس فرها با زمین و جمع شدن کثیفی باید از مراقبت های اضافی مانند قرار دادن فوم یا پلاستیک بین دست ها استفاده کرد. ساقه ها از ساقه دسته ای در برخی مزارع جدا می شوند، مانند آنهایی که در منطقه هایلندز بدون تله اسکی هستند.

شیوه های حمل و نقل پس از برداشت برای برآورده کردن الزامات کیفیت برای صادرات موز به بازار و اطمینان از ایمنی و رضایت مصرف کننده مهم است.

جریان عملیات بسته بندی پس از برداشت

  • بررسی کیفیت در انبار یا حیاط بسته بندی – رفع عیوب رد کامل، مانند خوشه های آلوده به پوسیدگی میوه. تمیز کردن و از بین بردن حشرات آرد آلود.
  • برجسته کردن حلقه – جدا کردن دست موز (میوه) از ساقه موز (ساقه)
  • انتخاب، شستشو و مرتب‌سازی – شستن، رفع عیوب و مرتب‌سازی (درجه‌بندی) هر دست
  • وزن – ۱۳ کیلوگرم خالص به ازای هر جعبه میوه
  • درمان پس از برداشت – استفاده از مواد شیمیایی برای جلوگیری از پوسیدگی طوقه و افزایش ماندگاری
  • برچسب زدن و درج فوم – برچسب هایی را روی موز قرار دهید تا فوم پلی اتیلن را در هر دست علامت گذاری کنید تا از کبودی روی بسته بندی جلوگیری شود.
  • بسته بندی – بسته بندی شده در کیسه های خلاء و بسته بندی شده در یک جعبه مقوایی راه راه، با پر کردن مهر و موم شده.
  • کدگذاری جعبه – هر جعبه باید با یک کد ردیابی (به عنوان مثال زمان و روز بسته بندی، شماره خانه بسته بندی و کد تولید کننده/کد بسته بندی) شناسایی شود.
  • بارگیری – محصول نهایی در یک ظرف یخچال با دمای ۱۳٫۷ درجه سانتیگراد قرار می گیرد.

نقص‌های پس از برداشت موز که برای درجه کیفیت غیرقابل قبول هستند

لطفاً فهرست نقص‌ها را در زیر بیابید:

  1. دست بدشکل (شکل کاسه‌ای)
  2. دست بدشکل (انگشتان شل)
  3. دست بدشکل (سه طبقه)
  4. دست بدشکل (شانه‌های نامتعادل)
  5. انگشتان بدشکل
  6. کیمرا
  7. انگشتان جوش خورده
  8. تنگ شدن نوک (پوسیدگی نوک انگشت)
  9. تنگ شدن نوک (موکیلو)
  10. لکه میوه (لکه الماسی)
  11. لکه میوه (بیماری فرورفتگی/لکه جانسون)
  12. پوسیدگی انگشت
  13. انتهای سیگار
  14. برش چاقو (قدیمی)
  15. برش چاقو (تازه)
  16. ترک خوردگی پوست
  17. آسیب تزریق
  18. گردن بریده
  19. تاج شکسته
  20. باقی‌مانده شیمیایی
  21. تاج آسیب‌دیده
  22. کبودی تاج
  23. انگشت آسیب‌دیده
  24. آسیب گردن
  25. کبودی
  26. کپک دوده‌ای
  27. پوست ترک خورده قهوه‌ای
  28. حشرات فلس‌دار
  29. شکل نوک‌مانند
  30. گل‌ها
  31. لاتکس ژل
  32. لکه لاتکس قدیمی
  33. لکه لاتکس جدید
  34. جای زخم نوک
  35. جای زخم تاج
  36. خراش‌ها
  37. جای زخم جدید
  38. جای زخم قدیمی
  39. جای برگ
  40. کال کم
  41. کال زیاد
  42. درجه کامل
  43. انگشتان خیلی کم
  44. خیلی کوتاه
  45. گریس
  46. انتهای زرد گل
  47. کثیفی
  48. پوسیدگی پوست
  49. آفتاب‌سوختگی
  50. سبز نرم
  51. حشره آردی
  52. پوسیدگی گردن
  53. رسیده و در حال تغییر رنگ
  54. دم پژمرده
  55. کپک تاج
  56. سوختگی قارچی

سبز ملایم

” یک نقص رایج است. معمولاً، خریدار اجازه می دهد تا ۳٪ از تعداد کل جعبه های یک ظرف پر بار از موز سبز نرم. اگر بیش از این درصد باشد، خریداران از تامین کننده مطالبه خسارت خواهند کرد.


پیش خنک کننده و نگهداری موز

پس از برداشت، پیش سرد کردن به حفظ کیفیت موز در طول ذخیره سازی پس از برداشت کمک می کند. این می تواند انگیزه ای برای تحقیقات مداخله ای بیشتر برای کاهش تلفات پس از برداشت و بهبود بازارپسندی موز باشد. میوه هایی که برای بازارهای دوردست و صادراتی مقصد می شوند باید به میزان قابل توجهی از قبل سرد شوند تا ماندگاری آنها افزایش یابد. میوه ها باید ظرف ۱۰ تا ۱۲ ساعت پس از برداشت از قبل سرد شوند تا رسیدن به تأخیر، کاهش پژمردگی و کاهش خطر شیوع بیماری و گسترش آن کاهش یابد. دمای مناسب برای نگهداری موز ۱۳٫۷ درجه سانتیگراد است. مهم است که اجازه دهید اتیلن از مناطق ذخیره سازی حذف شود تا سرعت رسیدن کاهش یابد. در نهایت، در برخی موارد، تیمارهای اسید سالیسیلیک را می توان در موزهای برداشت شده برای به تاخیر انداختن رسیدن بیشتر اعمال کرد.

منابع:

https://wikifarmer.com/banana-yield-harvest-processing-and-storage/

—  —  —****—  —  —

  • https://www.freshknowledge.eu/en/knowledge-database/crops/banana/harvest-practices-for-banana.htm
  • https://agmarknet.gov.in/Others/CPBANANA.pdf
  • https://www.science.gov/topicpages/b/banana+fruit+ripening

ارسال پاسخ

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *