ویژگی بارز میوه های هسته دار را می توان از نام آنها حدس زد. گوشت آنها آبدار، لطیف، پوشیده از پوست نازک است که یا دارای یک لایه موم است یا پوششی به شکل کرک است. این دسته شامل محبوب ترین محصولات پس از درخت سیب، گیلاس و آلو، و همچنین گیلاس، زردآلو، گیلاس، آلو گیلاس و هلو است که عمدتاً در مناطق جنوبی کشت می شود.
عملکرد محافظتی میوه ها توسط کوتیکول و بلوغ روی اپیدرم انجام می شود. آنها به عنوان یک مانع در برابر میکروارگانیسم ها عمل می کنند و از آسیب مکانیکی جلوگیری می کنند. موم از سطح به راحتی پاک می شود، اما می تواند خود تجدید شود. یک واقعیت جالب این است که در هنگام نگهداری آلو، فیلم موم نه تنها در صورت آسیب دیدن یکپارچگی آن قابل ترمیم است، بلکه فشرده می شود. موهای تشکیل دهنده بلوغ قابل ترمیم نیستند، اما از بین بردن آنها نیز آسان نیست. اپیدرم ظریف از یک طرف طعم میوه ها را بهبود می بخشد، بنابراین آنها لطیف تر می شوند، اما از طرف دیگر نمی توانند در برابر تأثیرات خارجی محافظت کنند. بافت پوششی شکننده به حمل و نقل و ماندگاری ایمن کمک نمی کند، بنابراین نگهداری میوه های هسته دار کار آسانی نیست. پارانشیم که شامل بافت عروقی رسانا در ساختار خود است، از خارج توسط اپیدرم پوشانده شده است. برداشت و حمل و نقل میوه ها با دقت و بدون آسیب رساندن به آنها بسیار مهم است، زیرا بافت ذخیره سازی پس از بلوغ بسیار نرم و آبدار می شود. نقش قاب مکانیکی توسط بافت های پوششی و رسانا انجام می شود. به لطف آنها، خمیر چگالی به دست می آورد و کیفیت حفظ آن بهبود می یابد.
انواع خاصی از زردآلو، آلو و هلو می توانند در طول نگهداری رسیده، خوش طعم تر و معطر تر شوند و رنگ خود را تغییر دهند. برخی دیگر مطالعه کرده اند و به این نتیجه رسیده اند که بیشتر میوه های هسته دار که قبل از رسیدن به بلوغ قابل جابجایی چیده شده اند، کیفیت تجاری خود را بهبود نمی بخشند، اما به دلیل هیدرولیز پروتوپکتین نرم تر می شوند. نوع و تنوع میوه های هسته دار ترکیب شیمیایی آنها را تعیین می کند. گیلاس و زردآلو به دلیل داشتن قند زیاد شیرین‌تر هستند. آلبالو، آلو گیلاس و آلو به دلیل محتوای اسیدی که دارند بیشتر ترش محسوب می شوند. تانن بسیار زیادی به خصوص در گیلاس و آلو وجود دارد. در زردآلو و گیلاس کمتر، اما غلظت کاتچین های فعال P در آنها بیشتر است. این موضوع غلظت بالای ویتامین P را توضیح می دهد. برای تامین نیاز روزانه به ویتامین P کافی است ۰٫۱ کیلوگرم از این میوه ها بخورید. غذاهای لذیذ مورد بحث در ترکیب سایر ویتامین ها ضعیف هستند. بدون احتساب زردآلو که حاوی ۷ میلی گرم پروویتامین A است.
نگهداری گیلاس
گیلاس و گیلاس شیرین از نظر ساختار مشابه هستند. میوه های آنها عمدتاً بیضی شکل یا کروی شکل است، سنگ آن گرد است.
گروه های گیلاس بر اساس رنگ:
- مورل (گریوتس). پوست آنها دارای رنگ قرمز تیره غنی است، پالپ و آب میوه یک رنگ است. گونه های نماینده لیوبسکایا، ولادیمیرسکایا و ژوکوفسکایا هستند.
- آمورلی. آنها با پوست روشن و آب بی رنگ متمایز می شوند. بیشتر اینها انواع زودرس هستند، بنابراین ذخیره گیلاس در این مورد امکان پذیر نیست.
گیلاس در رنگ های مختلف از زرد تا سیاه وجود دارد. بر اساس قوام خمیر، آنها به موارد زیر تقسیم می شوند:
- بیگاروها می توانند رنگ های متفاوتی از روشن تا خیلی تیره داشته باشند. ویژگی متمایز آنها خمیر متراکم آنها است که به همین دلیل می توان آنها را بدون تلفات حمل و نگهداری کرد.
- جینی ها عمدتاً با انواعی با خمیر نرم و غنی از آب نشان داده می شوند. در نتیجه نگهداری گیلاس از این گونه ها غیرممکن است و فروش سریع آن پس از برداشت الزامی است.
اگر قصد دارید گیلاس را ذخیره کنید، پنج تا هفت روز قبل از بلوغ مصرف کننده برداشت می شود. حفظ کل ساقه یا ۲/۳ طول آن هنگام برش با قیچی موثرتر است. برای افزایش راندمان کار و تسریع برداشت، از تاسیسات ارتعاشی استفاده می شود که آلو، آلو گیلاس یا گیلاس را با جداسازی خشک از بین می برد. اما در این حالت درصد نمونه های آسیب دیده افزایش می یابد. ذخیره سازی را با قرار دادن محصول در ظروف ۶ کیلوگرمی به صورت فله، با لایه رویی به صورت دایره ای و دم آن رو به داخل سازماندهی کنید. باید به خاطر داشت که گیلاس های رنگ روشن در هنگام نگهداری روشن تر می شوند. برای نگهداری گیلاس به صورت بازارپسند به مدت ۱۰ روز تا دو هفته باید شرایط مناسبی برای آنها ایجاد کرد. او دوست دارد دما بین ۰ تا -۱ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی اتاق بین ۹۰ تا ۹۵ درصد باشد.
با بسته بندی گیلاس در بسته های ۱ گرمی در بسته بندی پلاستیکی می توان ماندگاری گیلاس را تا یک ماه افزایش داد. تا ۱٫۵ ماه در یک محیط گاز کنترل شده با ترکیب زیر ذخیره می شود: N 2 79٪، CO 2 10٪، O 2 ۱۱٪ (شاخص ها برای انواع Lyubskaya نشان داده شده است، برای دیگران ممکن است متفاوت باشد).
انبار آلو
آلو از نظر ترکیب گونه ای بسیار متنوع است (بیش از ۳۲ گونه). بیشترین مساحت را آلو خانگی اشغال کرده است. از جمله آنها عبارتند از:
- Renclods، که با شکل کروی خود متمایز می شوند، پوست نازک اما متراکم است، می تواند به رنگ زرد، قرمز یا بنفش باشد. این سنگ تمایلی به جدا شدن از پالپ زرد و غنی از آب ندارد. محبوب ترین گونه ها Renclod بنفش و Renclod سبز هستند.
- مجارها با شکل بیضی و کمی کشیده، پوست بنفش یا قرمز تیره و یک لایه مومی مشخص می شوند. گوشت زرد آن آبدار اما سفت است و طعم شیرین و مطبوعی دارد. این هسته بیش از ۶ درصد وزن میوه را تشکیل می دهد و به راحتی از پالپ جدا می شود. هنگام برنامه ریزی برای ذخیره آلو، انواع زیر را انتخاب کنید: ایتالیایی و مجارستانی معمولی، Anna Shpet. مجارستانی ها بهتر از Renklods ذخیره می شوند.
- آلو زرد تخم مرغی توزیع ضعیفی دارد، به سرعت فاسد می شود و قابل نگهداری نیست.
آلو ۵-۶ روز قبل از رسیدن کامل برداشت می شود، اما زمانی که رنگ و اندازه مربوط به رقم را داشته باشد. انجام برداشت مرحله‌ای از گونه‌های باارزش با میوه‌های بزرگ هنگام رسیدن، منطقی است. کاغذ آستر در جعبه های سینی قرار می گیرد و آلوها قرار می گیرند و آنها را با ساقه جمع می کنند. زمانی که دماسنج در بازه ۰ تا ۱ درجه سانتیگراد باشد، رطوبت نسبی هوای مورد نیاز ۹۵ درصد باشد، امکان نگهداری آلو وجود دارد. پس از نگهداری در انبار ، غلظت فلاونوئیدها پس از ۲ ماه کاهش می یابد و ابتدا افزایش می یابد. تعداد اشکال محدود پلی فنل ها و آنتوسیانین ها افزایش می یابد، که نشان دهنده همبستگی کافی فرآیندهای بیوشیمیایی مرتبط با وقوع فرآیندهای هیدرولیتیک و اکسیداتیو است. این محصول را می توان به مدت ۱ تا ۲ ماه به صورت تازه نگهداری کرد. برای انجام این کار، ۰٫۵-۱ کیلوگرم آلو را در کیسه های پلاستیکی نازک با ضخامت مواد ۴۰-۶۰ میکرون قرار می دهند و دماسنج را روی -۱ درجه سانتیگراد تنظیم می کنند. محیط گاز (N 2 94٪، CO 2 از ۳ تا ۴٪، O 2 93-94٪) طعم و کیفیت مصرف کننده را برای ۳-۴ ماه حفظ می کند.
نگهداری زردآلو و هلو
آنها در جنوب رشد می کنند، عاشق گرما هستند و از نظر ساختار و شرایط محیطی مشابه هستند. روی میوه های کروی یا بیضی شکل، یک شیار طولی قابل مشاهده است – بخیه شکمی. رنگ هلو از زرد تا نارنجی متغیر است و رنگ های کرمی و سفید نیز یافت می شود. هلو عطری لطیف دارد و چگالی گوشت آن از لطیف تا فیبری متفاوت است. پوست با کرک پوشیده شده است. با توجه به ویژگی های بیولوژیکی و منشاء، گروه های زردآلو متمایز می شوند:
- نمایندگان گیاه ایرانی- ماوراء قفقاز عمدتاً در داغستان رشد می کنند. میوه هایی با محتوای قند متوسط، اسیدیته آنها کاهش می یابد.
- آسیای مرکزی برای تهیه میوه های خشک مناسب است. با میوه های کوچک با محتوای قند بالا، با عطر ملایم و پالپ متراکم متمایز می شود.
- اروپایی – اینها عمدتاً انواع سفره هستند، بسیار معطر و خوش طعم. میوه های درشت تا متوسط با گوشت نارنجی یا زرد.
در مزارع صنعتی، اشیاء مورد نظر با هم به بلوغ می رسند. برداشت ۳-۵ روز قبل از رسیدن کامل شروع می شود، در حالی که میوه هنوز متراکم و سفت است، اما به اندازه و رنگ دلخواه رسیده است. با دقت از ساقه خارج کنید، آسیب به یکپارچگی غیر قابل قبول است. نگهداری هلو و زردآلو مستلزم حفظ دما در ۰ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی هوا از ۹۰ تا ۹۵ درصد است. در صورت رعایت این شرایط میوه به مدت ۱ تا ۱٫۵ ماه تازه می ماند. افزایش دمای بالای ۱۰ درجه سانتیگراد، رسیدن سریع را تضمین می کند. عمر ماندگاری زردآلو و هلو را می توان با قرار دادن آنها در RGS دو برابر کرد (N 2 92-95٪، CO 2 3-5٪، O 2 2-3٪). جعبه های مقوایی یا جعبه های سلول دار برای حمل و نقل و نگهداری اشیاء مورد نظر مناسب هستند. در یک انبار، ۸-۱۰ ظروف روی پالت چیده می شوند. اگر بسته بندی محکم باشد، می توان حداکثر دو پالت جعبه را به صورت عمودی نصب کرد. هوای سرد یا آبیاری آبی میوه ها را بلافاصله پس از برداشت خنک می کند و این باعث کاهش تعداد واحدهای خراب می شود. اگر از محلول هایی برای تشکیل فیلم محافظ یا مواد ضدعفونی کننده استفاده کنید، می توانید زردآلو و سایر میوه ها را برای مدت طولانی تری نگهداری کنید . قبل از ارسال برای فروش، اگر فصل گرم باشد، محصولات به مدت ۲-۳ روز در یک محفظه یخ زدایی تا دمای ۴-۵ درجه زیر هوای بیرون گرم می شوند. این امر باعث می شود که تراکم تشکیل نشود. اگر کل محتویات انبار از انبار خارج شود، این روش مستقیماً در اتاق انجام می شود.
توجه شود: این مقاله برای نگهداری میوه های هسته دار در کشور روسیه نوشته شده است و ممکن است در برخی از موارد با نگهداری میوه های هسته دار در ایران متفاوت باشد پس راهکارها و مشاوره های لازم قبل از عمل به توصیه ها در نظر گرفته شود.
منبع: agropk
